Zespół Szkół Ekonomicznych

Historia szkoły

W odpowiedzi na wysunięte przez KC PZPR hasło "Tysiąc szkół na Tysiąclecie Państwa Polskiego", z inicjatywy Gromadzkiego Komitetu Frontu Jedności Narodu i Gromadzkiej Rady Narodowej w Tarnogrodzie, w dniu 6.01.1959r. powołano komitet organizacyjny pod nazwą "Komitet budowy szkoły licealnej" i ustalono składki od miejscowego społeczeństwa na jej budowę. W skład prezydium komitetu weszli: Franciszek Mulawa - przewodniczący, Tadeusz Banach - zastępca przewodniczącego i księgowy, Wanda Nurkowska i Aleksander Magoch - członkowie prezydium. Członkami komitetu zostali: Michał Głowicki, Szymon Klisowski, Maria Strzałka, Maria Molas, Apolonia Strep, Wiktor Wodziński, Stefan Kuźmiński, Andrzej Siek, Czesław Antosz, Jarosław Mleczko, Józef Koziara, Szczepan Gruszka, Jan Biernacki, Piotr Grasza, Antoni Komosa, Edward Gielicz, Teodor Klecha, Jan Momora i Jan Milczyński. W wyniku starań prezydium komitetu oraz wydatnej pomocy władz powiatowych i wojewódzkich, a przede wszystkim Kuratorium Okręgu Szkolnego i Zarządu Inwestycji Szkolnych w Lublinie, decyzją Wojewódzkiego Komitetu Koordynacyjnego z 23.06.1959r. została zatwierdzona i przyjęta do inwestowania jako 407 szkoła w kraju - "Pomnik tysiąclecia". Budowę rozpoczęto w lipcu 1959 roku. Dnia 7.03.1960r. w obecności zaproszonych przedstawicieli władz administracyjnych i przedstawicieli organizacji politycznych, członków komitetu honorowego i członków komitetu budowy szkoły, wmurowania aktu erekcyjnego dokonał poseł na sejm i przewodniczący WRN w Lublinie Ob. Mgr Paweł Dąbek. Generalnym wykonawcą obiektu było Biłgorajskie Przedsiębiorstwo Budowlane, którego dyrektorem był inż. Stanisław Olszewski. Obowiązki kierownika budowy pełnił Józef Kucharczuk. W dniu 30.09.1962r. w obecności dziatwy szkolnej, pierwszego rocznika uczniów Technikum Ekonomicznego i Zasadniczej Szkoły Zawodowej oraz przedstawicieli biłgorajskich władz powiatowych z I sekretarzem KP PZPR tow. Józefem Dechnikiem, przewodniczący WRN tow. Paweł Dąbek dokonał otwarcia nowej szkoły.

Dnia 18.07.1962 roku wpłynęło do szkoły pierwsze pismo z Kuratorium Okręgu Szkolnego w Lublinie podpisane przez naczelnika działu mgr Michała Krzyżanowskiego, następującej treści: "Kuratorium Okręgu Szkolnego w Lublinie ustala następujące zadania planowe na rok szkolny 1962/63: grupa - ekonomiczno-usługowa, specjalność - ogólnoekonomiczna, oddział - 1, uczniów 40." Wpłynęło również pismo dotyczące zadań planowych Zasadniczej Szkoły Zawodowej dla pracujących: "Kuratorium Okręgu szkolnego w Lublinie ustala następujące zadania planowe na rok szkolny 1962/63: grupa - handlowo-usługowa, specjalność - sprzedawca, oddział - 1, uczniów 40." 20.08.1962 roku szkoła otrzymała zaświadczenie upoważniające do posiadania własnych rachunków bankowych w zakresie budżetu terenowego resortu oświaty. Obejmowały one: _ _ rachunek środków budżetowych, _ _ rachunek dochodów budżetowych, _ _ rachunek wydatków budżetowych, _ _ rachunek środków pozabudżetowych. Dnia 1.09.1962 roku rozpoczął się pierwszy w historii szkoły rok szkolny. Do klas pierwszych przyjęto 99 uczniów, tj. do Technikum Ekonomicznego 55 uczniów, a do Zasadniczej Szkoły Handlowej 44 uczniów. Pierwszym dyrektorem szkoły został ówczesny kierownik szkoły podstawowej Wiktor Wodziński. Pierwszymi nauczycielami zostali również nauczyciele ze szkoły podstawowej, byli to: Arasymowicz Czesława, Biernacka Aleksandra, Grela Stanisława, Pawlak Anna, Kowal Władysław, Matłaszewska Stanisława, Pajura Krystyna. Zajęcia rozpoczęły się w budynku starej szkoły podstawowej, a uroczystości otwarcia nowej szkoły dokonano 30.09.1962 roku. Dopiero w dniu 25.10.1962r. Ministerstwo Oświaty przesłało do Kuratorium Okręgu Szkolnego w Lublinie dwa egzemplarze zarządzenia w sprawie otwarcia Technikum Ekonomicznego w Tarnogrodzie. Natomiast 13.11.1962r. szkoła otrzymała podobne zarządzenia w sprawie otwarcia Zasadniczej Szkoły Handlowej. Zarządzenia te określiły organizację szkół, ich statuty, przyznały osobowość prawną i podporządkowały władzy zwierzchniej Kuratorium Okręgu Szkolnego w Lublinie. Stanowiły one dokumenty uwieńczające marzenia ludności Tarnogrodu o otwarciu szkoły średniej.

27.10.1962r. odbyła się pierwsza wizytacja w szkole, którą przeprowadziła wizytator Elżbieta Matusewicz. Pierwsze zalecenia powizytacyjne dotyczyły m.in. uzupełnienia braków w dziennikach, zaopatrzenia szkoły w pomoce naukowe, regularnego odpytywania oraz noszenia przez młodzież przepisowego ubioru szkolnego. Początki nauczania charakteryzowały się więc surową dyscypliną. Technikum Ekonomiczne kształciło techników ekonomistów o specjalności ogólnoekonomicznej, a Zasadnicza Szkoła Handlowa robotników w zawodzie sprzedawca. Szkoła liczyła wówczas 4 oddziały: 2 Technikum Ekonomicznego i 2 Zasadniczej Szkoły Zawodowej. W roku szkolnym 1965/66 szkoła zaczyna kształcić ekonomistów o specjalności "wiejski obrót towarowy" na podbudowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej lub Szkoły Przysposobienia Rolniczego. Szkoła liczy wówczas już 8 oddziałów o trzech kierunkach kształcenia. W związku z reformą szkolnictwa w Polsce tj. przedłużenia nauki w szkołach podstawowych z 7 do 8 lat - musiały nastąpić zmiany w szkolnictwie ponadpodstawowym. Nie mogły one ominąć naszej szkoły. Konsekwencją tego jest zmiana w roku szkolnym 1967/68 nazwy Technikum na Liceum i skrócenie czasu kształcenia na 4-letni i zmiana specjalności i ogólnoekonomicznej na ekonomika i organizacja przedsiębiorstw. W roku szkolnym 1974/75 dokonano dalszych zmian specjalności Liceum na ekonomika i organizacja przedsiębiorstw przemysłowych, w tej specjalności kształcono przez okres dwóch lat. W roku szkolnym 1977/78 otwarto nowy kierunek kształcenia - ekonomika i rachunkowość przedsiębiorstw rolnych. Otwarcie tego kierunku podyktowane było potrzebami regionu typowo rolniczego i tendencjami rozwojowymi w szkolnictwie zawodowym. Obok Liceum Ekonomicznego otwarto w 1972r. nowy typ szkoły - Liceum Zawodowe, które kształciło robotników wykwalifikowanych ze średnim wykształceniem. W roku 1974/75 zrekrutowano młodzież do Liceum Zawodowego w zawodzie sprzedawca = magazynier, a rok później kształcono także w zawodzie pracownik administracyjno - biurowy. W roku 1975 nastąpiła likwidacja Liceum Ekonomicznego na podbudowie Zasadniczej Szkoły Zawodowej, zostało otwarte Liceum Ekonomiczne dla pracujących o specjalności: ekonomika i organizacja przedsiębiorstw handlowych. Szkoła ta dawała możliwości podwyższenia kwalifikacji ludziom pracującym w zawodzie sprzedawca. Podejmowano równiż próby kształcenia w Policealnym Studium Zawodowym dla absolwentów Liceum Ogólnokształącego w specjalności ekonomika i rachunkowość przedsiębiorstw rolnych. Udało się zrekrutować chętnych tylko w pierwszym roku 1979/80. Małe zainteresowanie absolwentów LO kształceniem w tej specjalności uniemożliwiło dalszą rekrutację do Policealnego Studium Zawodowego. W Zasadniczej szkole Zawodowej kształciło się przez cały czas sprzedawców, a od kilkunastu lat również w zawodach: piekarz, ceramik, kucharz, kelner, masarz, mleczarz w zależności od aktualnych potrzeb zakładów pracy.

Internat

Dnia 01.11.1967 roku uruchomiony został internat dla uczniów szkoły średniej umieszczony w wyremontowanym budynku starej szkoły podstawowej. Przygotowany został do przyjęcia 100 uczennic. Pierwszym kierownikiem internatu została pani Łucja Stachowicz sprawując tę funkcję do 1968r. następnym kierownikiem zostaje pan Stanisław Wolski, który pracował w internacie w latach 1968-71. W tym okresie internat funkcjonuje bardzo sprawnie, czego dowodem jest zdobycie II miejsca w konkursie "Przodujący internat w województwie lubelskim", zorganizowanym 05.05.1970r. Z tej to okazji Kuratorium Okręgu Szkolnego w Lublinie przyznało nagrodę w wysokości 35000zł na zakup pomocy naukowych. Następnymi kierownikami internatu byli: Stanisław Dyrka 1972-82 i Elżbieta Pajura od 1982 roku. 15 grudnia 2003 roku miała miejsce w Internacie ZSE w Tarnogrodzie szczególna uroczystość. Zarząd Powiatu Biłgorajskiego na czele ze Starostą Stanisławem Schodzińskim uczestniczył w oddaniu do użytku zmodernizowanej kotłowni, kuchni oraz węzła sanitarnego. Po kilkudziesięciu latach opalania tradycyjnym węglem nasz Internat zaczął wykorzystywać ekologiczne źródło energii - gaz ziemny.

Całe przedsięwzięcie modernizacyjne nie byłoby możliwe gdyby nie dotacja w wysokości 113,300,00 zł z Narodowego Funduszu Ochrony Środowiska i Gospodarki Wodnej w Warszawie oraz pomoc Miasta Tarnogród, które pożyczyło Starostwu Powiatowemu w Biłgoraju kwotę 120,000,00 zł z przeznaczeniem na remont naszego Internatu. Od 5 stycznia 2004 roku uczniowie naszej szkoły będą mogli korzystać z Internatu, który standardem usług w zakresie ogrzewania oraz przygotowywania posiłków śmiało może wkroczyć w XXI wiek. A wyremontowane łazienki w niczym nie ustępują tym, które spotkać można w dobrej kategorii hotelach.

Decyzją Rady Powiatu internat został z dniem 1 września 2004 roku zlikwidowany i świeci pustką...

Zespół Szkół Ekonomicznych im. Armii Krajowej w Tarnogrodzie to pełna oficjalna nazwa, którą od 15 czerwca 2005 r. posługuje się nasza jednostka oświatowa. Nadanie ZSE w Tarnogrodzie imienia Armii Krajowej nie jest dziełem przypadku, ale konsekwencją przedsięwzięć, jakie prowadziła nasza szkoła od wielu lat. Niewątpliwie do ugruntowania takiej decyzji przyczynił się fakt przekazania szkole pod opiekę sztandaru Światowego Związku Żołnierzy Armii Krajowej Koło Rejonowe w Tarnogrodzie. Był to dla społeczności szkolnej ogromny zaszczyt i dowód zaufania, który zaowocował złożeniem przez Radę Pedagogiczną, Samorząd Uczniowskiej oraz Radę Rodziców wniosku o nadanie naszemu Zespołowi Szkół imienia Armii Krajowej. Przy pięknej czerwcowej pogodzie uroczyste poświęcenie i przekazanie sztandaru rozpoczęła uroczysta Msza Święta w Kościele p.w. Przemienienia Pańskiego w Tarnogrodzie. Ufundowany przez byłych żołnierzy AK Państwo Teresę i Zdzisława Knobel zamieszkałych w Kanadzie sztandar w trakcie uroczystej Mszy Świętej prezentowali byli żołnierze AK, dziś kombatanci ŚZŻAK Koła Rejono­wego w Tarnogrodzie. Były także poczty sztandarowe reprezentujące szkoły ponadgimnazjalne z Powiatu Bilgorajskiego oraz delegacje szkolne reprezentujące szkoły podstawowe oraz gimnazjum z terenu miasta i gminy Tarnogród.

W uroczystości uczestniczyła również młodzież naszej szkoły, rodzice a także władze oświatowe i samorządowe na czele z Starostą Biłgorajskim Stanisławem Schodzińskim, Burmistrzem Tarnogrodu Panem Michałem Decem oraz Dyrektorem Zamojskiej Delegatury Kuratorium Oświaty w Lublinie Panem Marianem Szostakiem. W pięknej i nowoczesnej hali sportowej Zespołu Szkół Ekonomicznych młodzież słowami poetów i pieśnią uzasadniała wybór patrona wskazując patriotyczny etos _kamieni rzuconych na szaniec_.

Bardzo pomysłowa scenografia oraz scenariusz części artystycznej to zasługa Katarzyny Skubisz i Grażyny Chamot oraz młodzieży ZSE. Były także wystąpienia organizatorów, kombatantów i zaproszonych gości.

Ze wzruszeniem przyjęliśmy wiadomość, że szkoła przyjmuje imię Armii Krajowej. Jesteśmy wdzięczni dyrekcji, gronu pedagogicznemu, młodzieży i rodzicom za to, że chcą propagować cele bliskie nam: honor, prawdę, szacunek dla świętości i wolności. Wierzymy, że będą one stanowić dobry fundament pracy wychowawczej. Niech sztandar przypomina o tych wielkich wartościach, o ludziach, którzy za ojczyznę oddali życie - przypominała w swym wystąpieniu pani Genowefa Zając Przewodnicząca Koła Rejonowego AK w Tarnogrodzie. Dzisiejsza uroczystość _ kontynuowała - przenosi nas członków ŚZŻAK, w trudny czas II wojny światowej, w okres naszej młodości. My wówczas młodzi ludzie hartowaliśmy młode charaktery w zawierusze wojennej".

Z kolei Starosta Biłgorajski Stanisław Schodziński w swym wystąpieniu zadawał pytania: Czy edukacja powinna być misją, służbą prawdzie i dobru publicznemu, czy też towarem, produktem do sprzedania? To pytania, które stawiają sobie rodzice w różnych krajach pozostają ciągle aktualne. Wszystkim nam zależy na tym by nasze kolejne pokolenie było jak najlepiej przygotowane o dorosłego życia w świecie ciągłych zmian i wyścigu w nieznane. Niestety, polski system edukacji w swej konstrukcji nie odpowiada pozytywnie na te pytania. Programy edukacyjne kładą jedynie nacisk na zdobycie dobrej pracy, stąd w edukacji dominują języki obce czy informatyka. Tym samym marginalizowane są procesy wychowawcze a przecież to głównie one kształtują osobowość człowieka. Do zjawisk szczególnie niekorzystnie wpływających na kondycję polskiej szkoły należy liberalizm wychowawczy, w dążeniu do sukcesu za każdą cenę, co w efekcie prowadzi do postępującego kryzysu wychowania. Dziś hasło bezstresowego wychowania staje się przeżytkiem. Doprowadziło to do upadku autorytetu wychowawcy, wzrostu agresji uczniów wobec nauczycieli i kolegów, zachowań zagrażających bezpieczeństwu w szkołach na ulicach oraz narkomani ogarniającej coraz większy procent młodzieży. Należy zadać kolejne pytanie, czy ten wygodny sposób wychowania nie zwalnia przypadkiem nauczycieli od odpowiedzialności za proces wychowawczy. Przecież to w nim uczniowi pozostawiono wolny wybór, kto zatem w przypadku złego wyboru będzie za to odpowiedzialny. A przecież jednym z istotniejszych działań w całokształcie edukacji szkolnej jest wychowanie prowadzące do podejmowania właściwych decyzji wobec samego siebie, wobec społeczeństwa i Boga. Rodzice i nauczyciele powinni mięć pełną świadomość tego, że są naturalnymi wzorcami do naśladowania przez młode pokolenie. Dlatego tak ważną jest postawa i praca nauczyciela. To z pewnością najtrudniejsze, najbardziej odpowiedzialne powołanie, jakie zna ludzkość. Oprócz wzorców bezpośrednich bardzo ważne są wzorce z naszej przeszłości, z historii, z lektur szkolnych. Niech nasza młodzież słucha muzyki Chopina, niech czyta _Quo vadis _,, ,,Chłopów_ , _Trylogię_, niech rozpoznaje obrazy Matejki i uczy się z nich historii Polski. Niech czci polskie sztandary te z przeszłości i te współczesne a w szczególności sztandar szkoły, który dzisiaj został poświecony. Niech te wartości broni, chroni i godnie przekazuje następnym pokoleniom. Z dużym zadowoleniem odnoszę się do inicjatywy nadania Waszej Szkole Zespołowi Szkół Ekonomicznych imienia Armii Krajowej. Armii, która w okresie okupacji stanowiła jedyną realną siłę moralną i wojskowa w okupowanej Polsce. To bardzo dobrze, że w polskich ,,małych ojczyznach" właśnie w takich jak Tarnogród dba się oto, by ko­lejne pokolenia znały zdarzenia historyczne i naprawdę o nich, a szczególności o tych, które rozgrywały się wokół naszych domów, prawdę o Bitwie pod Osuchami, prawdę o ,,gułagu" zbudowanym już po wojnie w pobliskim Błudku a przeznaczonym dla żołnierzy Armii Krajo­wej. Nadanie Waszej szkole imienia Armii Krajowej, to zachowanie w pamięci etosu Armii Krajowej. Wyrażam wielkie zadowolenie, że taka szkoła istnieje w Tarnogrodzie. Dziękuję za dotychczasową służbę dla Ziemi Biłgorajskiej i całego społeczeństwa. Życzę społeczności szkolnej, uczniom, rodzicom, pedagogom i dyrekcji sukcesów i dalszego rozwoju.

Z głosem Starosty współbrzmiał głos Dyrektora Szkoły, który podzielając obawy zapewniał: Jestem przekonany, że ta niedyspozycja naszego systemu wychowawczego, nie jest wynikiem obniżenia jakości pracy szkoły w tym obszarze, lecz jest niestety konsekwencją ogólnego zjawiska, jakie towarzyszy przemianom ustrojowym w naszym kraju. Młody człowiek, który w gimnazjum czy w szkole ponadgimnazjalnej będąc na etapie kształtowania własnego ,,kręgosłupa moralnego", obserwując wydarzenia na polskiej czy europejskiej scenie politycznej, otrzymuje ostatnio dawkę - subtelnie ujmując - niezbyt pozytywnych wzorców. Dodając do tego siłę perswazji, jaką dysponuje dzisiejsza telewizja czy prasa otrzymujemy mieszankę postaw i zachowań, która stoi w opozycji do systemu wychowawczego, jaki chce i powinna realizować polska szkoła. Podejmując, zatem decyzję o wyborze Armii Krajowej na Patrona Szkoły nie wybieraliśmy organizacji z jej strukturami, lecz coś, co w naszym przekonaniu jest bezcenne, uniwersalne i ponadczasowe. Wybraliśmy ideały i wzorce, które stworzyli i rozwinęli członkowie Armii Krajowej walcząc i oddając życie za wolność naszego kraju. Ideały przyjaźni, wierności, lojalności, doskonalenie własnego charakteru, pracy nad własnym umysłem i ciałem, cierpliwości i patriotyzmu. Wybraliśmy prosty, jednoznaczny i klarowny sposób życia, który żołnierze AK zawarli i głosili na swoich sztandarach w trzech słowach _Bóg, Honor, Ojczyzna_. Jesteśmy dziś przekonani, ze wybór na Patrona Szkoły Armii Krajowej poszerzy i udoskonali nasze działania wychowawcze a młodzieży dostarczy twórczych i pozytywnych wzorów do naśladowania.